Siostry i Bracia!
Dzisiejsza liturgia słowa jest taka śliczna! Pięknie przypomina nam o prymacie Piotra!
Pan Jezus pytał o wiarę! Pytał, żeby sprawdzić kto Go rozpoznał! I co odpowiadają Mu uczniowie: jesteś podobny do „Jana Chrzciciela, (…) Eliasza, (…) Jeremiasza albo [innego] z proroków” (por. Mt 16,14). Tak przynajmniej mówią ludzie… „A wy?” „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.
Oj… Szymonie! Tak ja jestem Mesjasz a Ty od będziesz Arcykapłanem Nowego Przymierza. Będziesz się nazywał Kajfasz! Tak! Siostry i Bracia! Bo choć Ewangelię znamy po grecku to Pan Jezus powiedział to po aramejsku. A greckie słowo πετρος (petros) czyli kamyk to właśnie aramejskie Kefas!
I ta przedziwna wiara Piotra – ona stała się – wraz z mądrością faryzeusza Pawła fundamentem Kościoła! Opoką, skałą!
I tak było całe dzieje chrześcijaństwa! Następcom Piotra, Pan, Ojciec niebieski, objawiał! Nie ciało i krew, nie to co ziemskie ale On.
Wiara Piotra i mądrość Pawła prowadziły Kościół!
Cały Kościół! Ten niepodzielony, ortodoksyjny, ekumeniczny i powszechny! Oparty na wierze Piotra, Tradycji Apostolskiej, wyzwolony spod Prawa Mojżeszowego a oparty na prawdzie Ewangelii.
– Ale księże… co ty mówisz!? W jednym zdaniu naraziłeś się chyba wszystkim!
Począwszy od Judejczyków!
Potem:
Ortodoksyjnym – czyli prawosławnym…
Ekumenicznym – znowu Patriarsze Ekumenicznemu Bartłomiejowi.
Powszechny… – czyli Katolicki! A tu Cesarstwo Rzymskie się uwłaszczyło!
Ewangeliczny – no albo ewangelickość albo Tradycja! Nie można wierzyć w to co napisane i wierzyć tym, którzy to napisali – bo to dwie różne rzeczy…. Tak inni zaprotestują!
A mało tego, kiedy się wspomni jeszcze o papieżu… To znowu problem… Czy papieże nadal się witają!? Może w niebie… Bo odkąd Benedykt już nie żyje… ale przecież oprócz Franciszka do miana Papieża przyznaje się jeszcze przynajmniej dwóch biskupów – jeden to następca Św. Piotra na stolicy biskupiej w Antiochii obecnie patriarcha Jan X oraz następca św. Marka – koptyjski patriarcha Teodor II. I oni się wciąż mogą witać.
Ja jednak wiem jedno! Kościół musi być jeden!
To ontycznie (koniecznie, niezbywalnie) należy do Jego struktury!
Pamiętam, jak na wykładach z Apologetyki w mojej Alma Mater w Opolu, poruszył ten problem ks. prof. Tadeusz Dola. „Kościół musi być jeden! To wcale nie znaczy, że kościół katolicki albo prawosławny jest tym jednym. To znaczy nie mniej nie więcej tylko tyle, że albo wszystkie są tym Jednym Jedynym… albo wszystkie Go stanowią… Albo nie ma Go – Kościoła w ogóle!”.
I nie zmieni tego ani polityka, ani chciwość pieniądza, dancje Konstantyna Wielkiego ani inne heterodoksje!
Jeden, święty, apostolski!
Święty, najświętszy bo Jego częścią, Jego głową jest Chrystus!
Apostolski bo zbudowany na fundamencie wiary Piotra, Pawła, Andrzeja… i wszystkich tych, którzy rozpoznali w Jehoszua, Masjasza: χριστος υιος του θεου του ζωντος (Christos hyios tou Theu tou zōntos) i są świadkami Jego zmartwychwstania!
Katolicki… czyli powszechny… pospolity (tak jak była Rzeczypospolita), czyli otwarty dla każdego… Dla świętych i grzeszników! Muzeum świętych i szpital grzeszników!
Ekumeniczny! Tak jak patriarcha Konstantynopola – bo ekumeniczny to nie „w drodze do jedności” a właśnie Jeden…katolicki.
Ortodoksyjny bo wierny i przechowujący cały depozyt apostolski…
Oparty na Tradycji spisanej (w Biblii) i tej nie spisanej!
To jest ten Jedyny Kościół! I On trwa we wszystkich denominacjach chrześcijańskich!
A straszliwe i okropne jest to, że czasami zdarza się, że każdemu wydaje się że są tym Jedynym a inni to dzieci gorszego Boga!
Pamiętam anegdotę, która opowiadała jak kapłan diecezji opolskiej, ks. infułat Janusz Czerski, – który jest birytualistą… czyli odprawia w diecezji opolskiej liturgię wschodnio chrześcijańską – jak pojechał na świętą górę Grabarkę i tam dołączył do liturgii. Spotkał się z pytaniem: „no ale ksiądz jest katolikiem” – „owszem jestem” – „no ale tu są prawosławni” – „no ale ja jestem prawosławny” – miał odpowiedzieć ksiądz profesor!
Słabiutcy i godni pożałowania są ci którzy zarzucają swoim braciom, że „nie są”… „nie są tacy sami jak my” (kto kojarzy filmową baśń o Pocahontas, wie o czym mówię ) – ci co gardzą współwyznawcami z całą pewnością są heterodoksyjni (czyli nie wyznają prawdziwej wiary, są bliscy herezji!)
Bo przecież Sobór Watykański II podkreślił zasadę św. Cypriana: „Extra Ecclesiam nulla salus ” czyli „poza Kościołem nie ma zbawienia” ale z mocą nieomylnej prawdy zaznaczył, że do Kościoła – tego Jedynego należą także ci, którzy „będąc ochrzczeni noszą zaszczytne imię chrześcijan, ale nie wyznają całej wiary lub nie zachowują jedności wspólnoty pod zwierzchnictwem Następcy Piotra” (Lumen gentium 15). Sobór stwierdza w ten sposób, że również chrześcijanie innych wyznań – prawosławni, protestanci, chrześcijanie przedchalcedońscy – są częścią Kościoła!!!
I tak Kościół rozumie sam siebie!
Dlatego chciało się zadać pytanie, tym pseudo Chrześcijanom! Jakimś „fajansowym” i innym im podobnym: wiecie, żeście są heterodoksyjni!?
Jednym zarzucają, że są zupełnie różni od nich samych a innym zarzucają to, że są zupełnie podobni! Co za samouwielbienie! Zamiast Chrystcentryzmu egocentryzm!
Tak się dzieje, kiedy podmiotem nie jest Chrystus! Nie jest Jego Jeden Kościół – a bardzo niski strach o swoje interesy, strach oparty na najniższych instynktach!
Chciało by się zadać to pytanie, które, jak Tradycja przekazuje, zadał Piotr Mesjaszowi a tak naprawdę Mesjasz Piotrowi: „Quo vadis?” Dlaczego odchodzisz z Rzymu? Ja mam iść i tam dopełnić Twojego losu?
„Quo vadis?”
I dalej pytanie zadane przez Pana: „Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby na czas rozdał jej żywność? Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: „Mój pan się ociąga” i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. Każe go ćwiartować i z obłudnikami wyznaczy mu miejsce. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.” (Mt 24,45nn)
Quo vadis?
Dodaj komentarz