Godzina Łaski

Przyjąć zaproszenie Maryi – czyli rzecz o Godzinie Łaski

 

„Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie, ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny Łaski. Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu.”

 

Te słowa Matka Boża przekazała pielęgniarce Pierinie Gilli 8 grudnia 1947 roku w Montichiari we Włoszech. Od tego czasu wielu ludzi podejmuje to wezwanie prosząc Maryje w intencjach świata i swoich.

Matka Boża podczas tego objawienia prosiła także w szczególny sposób o modlitwę w intencji kapłanów. Ukazała wizjonerce trzy miecze tkwiące w Jej Sercu wyjaśniając ich symbolikę. Pierwszy miecz oznacza duchownych i osoby Bogu poświęcone niebędące wiernymi swojemu powołaniu. Drugi tych kapłanów, którzy żyją w śmiertelnych grzechach i niegodnie sprawują sakramenty święte. Trzeci zaś tych, którzy przyjąwszy  powołanie odeszli od Boga i stali się wrogami Chrystusa i Kościoła.

Jak modlić się w Godzinie Łaski? Jeśli to możliwe najlepiej w kaplicy lub w kościele w święto Niepokalanego Poczęcia od godziny 12. Powinniśmy wzbudzić w sobie intencję modlitwy za grzeszników zatwardziałych, których serca Maryja obiecała skruszyć. Pamiętajmy też w swojej modlitwie o kapłanach, zgodnie z pragnieniem Matki Bożej. Prośmy wreszcie w intencjach Kościoła, świata i swoich własnych.

Pamiętajmy jednak, że modlitwa chrześcijańska nie ma w sobie nic z magii! Przyjmując zaś zaproszenie Maryi do modlitwy w Godzinie Łaski zjednoczmy z Nią nasze serca w Bogu.

Maryjo! Niepokalanie Poczęta Królowo Serc! Módl się za nami i prowadź nas do Swojego Syna!

 

GODZINA ŁASKI

W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP

Hymn

Rozważanie o Niepokalanym Poczęciu

 

Na Górze Świętej widzę nowe dzieło: * to ukazanie napełnia podzi­wem! * To krzak goreje, rozżażon w czerwieni * jak ogniem płonie a zo­staje zdrowy. * O! Co za dziwy! Co za nowe cudy! * Pośród płomienia stoi            w Pełni łaska, * z Niej nowy strumień wypływa na ziemię, * Dający życie pustyni północy * Oto zjawisko: wśród nocnej ciemności * wschodzi Ju­trzenka barwiąc mroki bielą. * Jak pierwsza gwiazda dająca nadzieję * końca choroby, co gnębi przez wieki.

O, dziś rozkwitła Różdżka pełna mocy * W cieniu przybytku skryta głębokościach. * Jej Kwiat przeczysty i pełen piękności * już zapowiada rozkosze owocu. * Zlękły się nieba, upadł blady księżyc * gwiazdy się kryją przed Jednej urokiem * która złamała starodawną klątwę * i swym początkiem wieści nowe rzeczy! * Skłonił się strażnik wobec Jej piękności: * miecz swój Jej oddał, ku rozporządzeniu! * Zlękli się wszyscy wrodzy tej potęgi * która spoczęła w ręku Tej Maleń­kiej! * I oto strach padł na starego węża! * Wdzięczna z Judyty zmiażdżyła go stopa. * I łeb odcięła władczym mieczem kaźni, * aby wypełnić co z dawna czekane! * Biała gołąbka, kruk blady i tęcza * Wieści się nowa za­powiedź dni pełni. * Oto łeb smoka spadł w czeluść przepaści * i pełna chwała odziała zwycięstwo!

Przykląkł się Sługa pełen zadziwienia * w wielkim weselu rzecze Jej orędzie: * Tylko jedyna, ta co Pełna Łaski * godną by Raju bramy móc przekroczyć! * Bądź pozdrowiona o Ucieczko Grzesznych, * Różo bez ciernia nadziejo strudzonych * Ewangeliarzu w przedrogiej okładce *           O świeco jasna o siedmiu płomykach! * Wchodzisz więc, Władcza w bramy Jego woli * przez progi raju do drzewa ogrodu. * Bo Tobie tylko dany będzie Owoc * żywota, drogi, prawdy i wieczności! * O słodka cytro z wyciągniętą dłonią * pod Twoją stopą głowa Holofema * W ręku Twym Owoc władasz Go i pieścisz. * Jedyne niebo dane dla ludzko­ści!

Daj i mnie proszę skosztować Owocu, * daj Jego soku, jak Krwi ży­ciodajnej. * By pokonała pradawną truciznę, * gdy mnie pokąsał wąż, kie­dym się począł. * Tyś jest jak Arka na morzach otchłani. * I Ty przywo­dzisz do źródeł nadziei. * Klucze i oręż Tobie powierzone * Ty stoisz od­tąd na straży Przybytku. * Bądź, więc łaskawą, Jedyna, Przeczysta * dla tych co z Twoich zrodzili się oczu. * Co pragną ujrzeć wzrok Twój i spoj­rzenie * pełne miłości Twojego owocu. * O berło Króla, diademie Zwy­cięzcy! *        O piano morska i zdrowa oazo ! * Podaj swa rękę tym co toną w mroku * i daj nadzieję ziemi wciąż spragnionej. * Lilio wśród cierni i kompasie złoty! * Droga monstrancjo przepełniona chwałą. * Przejdź przez me wzgórza i rozprosz me mroki. * Podaj swą dłonią jedyne lekar­stwo! * O skrzynio prawa nowego – miłości. * Nadziejo grzesznych, po­ciecho strapionych. * Dla stóp zranionych przynieść namaszczenie, * zbawcze lekarstwo nowego istnienia. * Niech wzrok Twój spocznie na oczach w gorączce * Ty coś pałała od początku ogniem. * Daj zło poko­nać i obdarz nadzieją, * Ty co w swych rękach dzierżysz niebo całe!

Propozycja modlitwy w Godzinie Łaski

Rozpoczęcie:

Bądź pozdrowiona o Niepokalana Królowo Serc, Matko Mądrości wcielonej i Matko Miłosierdzia! Oto dziś w Twe wspaniałe święto przy­chodzimy do Ciebie prosząc, abyś się wstawiła za nami do Twego Boskiego Syna w naszych potrzebach! O Dziewico Przecudna i Przechwalebna Matko! Maryjo Serce Serca Bożego i nasze umiłowanie! Ty jesteś Tą którą wybra­liśmy i umiłowaliśmy już od młodości i w której cieniu zawsze chcemy przebywać. Daj duszom naszym siłę do pokonania wszelkich zasadzek wroga oraz obdarz nas pomocą we wszelkich trudnościach.

Prosimy Twe macierzyńskie i Niepokalane Serce o wszystko co dotyczy naszego życia i trwania, naszej pobożności, cierpliwości i miłości oraz wieczności i zba­wienia: (Można dodać: Będziemy powtarzać: Niepokalana wstawiaj się za nami!)

Prośby:

Pamiętaj Maryjo o Kościele Twojego Syna, oczyszczaj go swoją macierzyńską miłością z cierni grzechu i prowadź na całej ziemi do jedności w Twoim Synu. (Niepokalana wstawiaj się za nami!)

Miej w swojej opiece Ojca świętego i wszystkie sługi Twojego Syna, uproś szczególnie łaski dla tych, którzy pogubili się na drogach świata i którym ciernie grzechu zasłaniają oczy Chrystusowe. Niech opadną dla Twojej matczynej prośby, aby spojrzawszy się na Pana zapłakali jak Piotr i odnaleźli drogę powrotu. (Niepokalana wstawiaj się za nami!)

Módl się za tych wszystkich, którzy odeszli od wiary, zdeptali łaskę chrztu i zapomnieli o swoim Zbawicielu. Niech Jego krew i Twoje łzy zroszą ich serca i uwrażliwią je na działanie nawracającego Ducha Bożego.

(Niepokalana wstawiaj się za nami!)

Wszystkich tych, którzy z powodu swoich grzechów są jak owce pędzone do przepaści nawróć Maryjo na drogę wiodącą ku Dobremu Pasterzowi. (Niepokalana wstawiaj się za nami!)

 

Pamiętaj o chorych, nieszczęśliwych i cierpiących oraz tych którzy na całej ziemi cierpią dla imienia Twojego Syna!

(Niepokalana wstawiaj się za nami!)

Polecamy Ci także tych wszystkich, których ciała spoczywają w pokoju a którzy za życia ziemskiego byli sługami Twojego Syna i Twoimi. Uproś nam byśmy mogli się wspólnie z nimi zgromadzić przy Paschalnym stole w niebieskim Jeruzalem. (Niepokalana wstawiaj się za nami!)

Matko naszej nadziei: Prosimy wstaw się także za nami w tych intencjach które nosimy w swoich sercach, także tymi których nawet wypowiedzieć nie potrafią nasze usta. Uproś nam to u Syna swego, który nigdy nie odmówi Twojemu Matczynemu Sercu.

(Niepokalana wstawiaj się za nami!)

Zakończenie:

Pamiętaj też o tych wszyst­kich, których kochamy i którzy nas kochają, którym obiecaliśmy modlitwę i tych którzy nam dobrze życzą. Daj nam iść za Tobą i prowadź nas przez to życie do Ojczyzny niebiańskiej, a gdy będziemy już na progu wieczności Ty sama wyjdź nam na przeciw ze wszystkimi potrzebnymi do zbawienia łaskami, ochroń nas pod swym płaszczem przed sprawiedliwym sądem i wpro­wadź do domu Twojego umiłowanego Syna a Pana naszego Jezusa Chry­stusa.

K.: Jako olej wylany, o Maryjo, Imię Twoje,

W.: Słudzy Twoi zakochali się bardzo w Tobie.

K.: Módl się za nami, święta Boża Rodzicielko.

W.: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

K.: Módlmy się: Boże, któryś przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Panny godne Synowi swemu mieszkanie zgotował, Ciebie prosimy, abyś przez wstawiennictwo Tej, którąś dla przewidzianej śmierci tego Syna od wszelkiej zmazy zachował, nam niepokalanymi przyjść do siebie dozwolił. Przez Chrystusa Pana naszego, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

W.: Amen.

 

 

 

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*